પ્રેમના અલ્લડ દિવસો

પ્રેમના અલ્લડ દિવસોની એક કથા ચલો સંભળાવું…

એક હસતી રમતી હતી છોકરી… ગાંડો-ઘેલો હું!

મળવાનું કોઈ કારણ નહીં ને રોજ અમસ્તાં મળતાં,

આંબા ડાળે કોયલ હોય ને ગીત અમે ગણગણતાં!

ઘરઘર રમતાં, ખિસકોલીની પાછળ દોડી જાતાં,

શેરીઓમાં પાચીકા થઈ જેમતેમ ઉછ્છળતાં!

કો’ક મેઘલી સાંજે કરતાં છબછબિયાંને વ્હાલાં,

વાદળને દેતા ‘તાં નામો આડાંઅવળાં કાલાં!

મેઘધનુને આંબી લેતા હાથ કરીને ઊંચો,

કેટકેટલા રંગો સાથે જોયા બસ ના પૂછો!

એમ વહ્યા એ દિવસો જાણે ઝરણું ગાંડુંતૂર,

બન્ને કાંઠે નરી લાગણી સગપણનું ઘર દૂર!

એકમેકની નજરુંમાં અમે ખુશી બનીને વસતાં,

લડી પડીને કટ્ટી કરતાં તોય ફરીથી મળતાં!

આજ હ્રદય એ દિવસો ઝંખે સ્વાર્થ વિનાના રોજ,

આજ બધું છે તેમ છતાંયે જીવન લાગે બોજ!

આજ વરસતાં આંસુ એમાં ઓળઘોળ ભીજાઉં,

એક હસતી રમતી હતી છોકરી ગાંડો-ઘેલો હું!

કાળથીયે કંઈક પર હોતું હશે,
જીવવાનું એ જ બળ હોતું હશે.

‘તું હશે’ -ની શક્યતા પૂરી થતાં
વેદનાનું અવતરણ હોતું હશે.

જેમ દિલમાં લાગણીઓ હોય છે,
લાગણીને પણ હૃદય હોતું હશે?

તારા હોવાની મને શંકા પડે,
એવું તે કંઈ વ્યાકરણ હોતું હશે?

પાંગળી થઈ જાય જ્યાં સંભાવના,
ત્યાં જ શ્રદ્ધાનું ઝરણ હોતું હશે.

કેમ આપું હું પુરાવા પ્રેમનાં ?
વ્હેમનું નિરાકરણ હોતું હશે ?!

આવરણ જેની કને ઉતરે સ્વયં,
એવું પણ એક ખાસ જણ હોતું હશે !

હો ગમે તેવી ધરા પથરાળ, પણ-
ક્યાંક તો ઊર્મિ-કળણ હોતું હશે…!

source:http://tahuko.com/?p=8960